Oefenen oefenen, oefenen, herhaling, herhaling, herhaling: Routine, routine, routine. 

Optreden is spannend. Het ligt ver, mijlenver buiten de comfortzone. Nummers die al honderd keren vlekkeloos zijn gespeeld in de eigen veilige woonkamer worden ineens nieuw. 'Goh, heb ik dit geschreven?' schiet het door je hoofd terwijl je nerveus over het publiek heen kijkt. Vingers worden stram, kelen knijpen dicht, er trillen spieren waarvan je niet wist dat je ze had, handen worden klam.

In dergelijke gevallen is routine je enige redding. Net als een bokser die een bepaalde handeling zo vaak heeft herhaald dat hij in reflex precies op het juiste moment de juiste beweging maakt (soms zelfs zo onbewust dat het onbedoelde slachtoffers geeft) is routine hetgeen wat je ondanks angst maar één mogelijkheid laat: gewoon doen wat je altijd doet.

Vreemd eigenlijk, het opzoeken van de grenzen van je comfort en die vervolgens overschrijden geeft een enorme kick. Je overwint je angst, bemant een nieuwe kwalificatie. Je zet met recht een vinkje achter een nieuwe levenservaring. Het geeft een gevoel van voldoening en overwinning en daarnaast het recht om, ondanks het resultaat, te kunnen zeggen: 'Ik heb het gedaan!'. Ondertussen schijt je natuurlijk wel in je broek. Die angst blijkt vervolgens toch wat ongemakkelijk. Wat wordt dus het volgende doel? Door herhaling, eindeloos oefenen, een routine creëren waarmee je dezelfde resultaten behaalt, alleen dan zonder tril-billen. Waarmee je dus weer middenin die comfortzone zit! En waar blijft dan nog die kick? Is toch vreemd!

Toch is dat ons doel, optreden middenin de comfortzone. Het beheersen. Wij vermoeden dat dit zo'n honderd optredens kost. Daarvan hebben we er nu vier gehad. Another 96 miles to go. Kan je nagaan hoe weids onze comfortzone straks is mochten we dit doel halen. En ik durf er al helemaal niet aan te denken wat we daarna moeten doen om daar weer buiten te gaan. Zonder kleren?

Op onze website kan je volgen hoe het staat met onze vorderingen als beginnend singer-songwritersduo. Hierbij de routine-resultaten tot dusver behaald door oefening en herhaling:

• Op kunnen treden zonder vooraf whiskey te nuttigen
• Publiek aan kunnen kijken zonder gelijk tekst te vergeten
• Strak het eerste nummer in kunnen zetten
• Ondanks trillende ledematen toch microfoon stil kunnen houden
• Vier van onze twintig nummers redelijk routineus kunnen zingen
• Niet openbaar maar stiekem kunnen juichen van opluchting en adrenaline na einde optreden.

First four miles: Done.