Op Koninginnennacht 2013 hebben we ons eerste officieuze optredentje gehad. Doodeng, want voor al onze vrienden en kennissen. We hadden ons jaarlijkse feest op de Weerdsingel en werden dit jaar vereerd met een bezoekje van mijn grote idool, Michael Robinson. Michael luistert al 11 jaar onze Koninginnedag op tot mooiste dag van het jaar met zijn optreden bij de Ierse pub Mick O'Connells. Uiteraard hadden Rick en ik een gitaar en de nieuwe versterker bij de hand zodat hij een paar liedjes kon doen. 

Uiteindelijk bleken onze vrienden een ruil te hebben afgesproken met hem; eerst moesten wij een paar nummers doen en dan zou hij gaan spelen. Ik stond dus mooi voor het blok. Met trillende bilspieren en een ietwat beverig stemmetje (van mijn kant) hebben we een aantal nummers gespeeld. En, ik moet zeggen, het was hartstikke leuk! Iedereen stond heel lief naar ons te luisteren en we kregen hele leuke reacties. Voor een eerste keer niet slecht.  Dat het donker was, de grote teil met drank al half leeg was en vuurkorven en lampionnen de tuin magisch maakten was wel een heerlijke bijkomstigheid. Chapeau voor Rick die naast zingen ook nog de gitaar moest spelen. 

Ik heb nu wel zin eens te proberen op te treden voor een onbekend publiek. Een afgang lijkt me dan op de een of andere manier minder pijnlijk. Wordt hopelijk vervolgd!